Nieuws

De laatste foto is 5 kool die 48 uur in zout zijn gebeitst.

Toen ik in Korea woonde, heb ik maar twee keer kimchi gemaakt.

Dat was toen ik 18 was. In Korea begint het nieuwe schooljaar in maart en het was zomervakantie in 1987 en mijn moeder stuurde me naar het platteland om voor mijn oma te koken. Als eerstejaars had ik niets bijzonders te doen en nu ik van de middelbare school af ben, wilde ik iets voor mijn oma doen.

Dus, zoals mijn moeder beval, ging ik naar het huis van mijn oma op het platteland en bereidde drie maaltijden per dag voor de hele zomervakantie (ongeveer vijf weken). In de bergen in 1987 waren de spullen in de keuken nog niet zo modern als nu, en het kostte me meer tijd omdat ik niet goed was in het slijpen van een mes en niet wist hoe ik bijgerechten moest bereiden.

Dus:

– Zodra ik wakker werd, 2 uur lang koken en daarna eten, afwassen en toen was het 10 uur.

– Om 2 uur moest ik weer lunch klaarmaken, maar ik moest rijst + soep en diverse bijgerechten bereiden, niet alleen brood.

– Na het eten en de afwas is het al weer 2.30 uur.

– Ik moet zowel ‘s-middags als ’s avonds eten, dus ik heb het om 16.00 uur begon te koken en om 18.00 uur opgegeten. Na de afwas was het 19.00 uur.

Ik wilde ook imchi te maken voor oma. Ik had het nog nooit eerder geprobeerd, dus ik vroeg mijn oma om het te maken, en de smaak was wel goed. En toen ik wegging, maakte ik nog een keer kimchi voor oma; ze hoeft dan voorlopig geen Kimchi te maken.

Rond het einde van de vakantie, toen het tijd was om naar huis te gaan, betaalde mijn oma de enkele reis naar huis. Oma zei dat geld het enige is dat eraf kon, maar ik hoorde wel een stevig biljet in haar geldbuidel kletteren.

Ik was echter dankbaar voor het kleine bedrag omdat ik niet verwachtte reiskosten van mijn oma krijgen.

Oma heeft ons (de kinderen van de oudste zoon van oma) nooit zakgeld gegeven. Al het extra geld van mijn oma ging naar haar andere klein kinderen(kinderen van de haar jongste zoon).

In die vijf weken ben ik nooit bij ons huis geweest. Omdat ik wagenziekte kreeg, was het gênant om heen en weer te gaan, dus heb ik vijf weken bij mijn oma thuis doorgebracht om te koken en haar te helpen.

Tussendoor kwamen mijn vriendinnen en vertrokken na een paar dagen. Een vriendin van mij liep een uur lang dapper de bergweg op met een watermeloen. Die was heerlijk.

Sindsdien ben ik met (andere)vriendinnen een paar keer bij mijn oma geweest en ze komen nog steeds graag naar dat huis in de bergen.

En mijn oma overleed enige tijd voordat ik naar Nederland vertrok. Oma, de oudste schoondochter van de familie Jeong, had een luide stem en had in veel opzichten de kwaliteiten van een vrouwelijke hoofdrol. Dus mijn vriendinnen die met mij naar het huis van mijn oma geweest zijn, praten soms over mijn oma en ze vonden haar nog steeds leuk.

Mijn oma is in haar laatste jaren bij ons ingetrokken en heeft bij ons gewoond. Op een keer, toen ik net de kamer van mijn oma binnenkwam, zag ik haar een stuk geld overhandigen aan mijn tante (haar jongste schoondochter), die al een tijdje bij ons op bezoek was. Ik dacht dat de oma via haar jongste schoondochter zakgeld aan haar kleinkinderen gaf.

Maar toen mijn tante wegging, zag ik dat ze al het geld dat ze van mijn oma had gekregen aan mijn moeder teruggaf.

Ik was absoluut niet van plan om mijn moeder te vertellen wat ik had gezien, en zelfs nu, meer dan 20 jaar later, heb ik het haar nooit verteld. Omdat het niet erg prettig is als mijn moeder weet dat ze alle geld aan haar schoondochter gegeven had. Het spijt me heel erg… Als ik het niet had gezien, was het geld  van mijn neef geweest…

Het moet de liefde van de oma voor haar jongste zoon en zijn kinderen zijn geweest, en er moet medelijden zijn geweest met de jongste zoon, die minder rijk leefde dan de oudste zoon.

In feite wist de oma dat  mijn vader, de oudste zoon van de familie Jeong, het grootste deel ervan zou erven, dus het kan een eerlijke verdeling zijn geweest door de manier van mijn oma.

Inderdaad nam mijn vader de berg over waar de graven van onze voorouders lagen, het 150 jaar oude dorpshuis en land, enzovoort.  Mijn  oom heeft ook een deel gekregen, maar de details weet ik niet.

(Bijna 70% van Korea’s land bestaat uit bergen, en het meeste is eigendom van de overheid, maar er zijn veel gevallen waarin individuen de bergen bezitten. De berg, die 800-900 meter boven de zeespiegel ligt na de dood van mijn vader, werd door mijn moeder aan mijn oudste broer doorgegeven.)

Ik, die 5 weken werkte en alleen de enkele reis naar huis betaald kreeg, begrijp de liefde van mijn oma voor haar jongste zoon en kinderen nu beter.

********************************************************

Ik was het zat om elke dag de hele dag te koken, dus op een dag belde ik mijn moeder: “Mam, het is echt moeilijk om gewoon de hele dag te koken… ”

Als je een moeder was, wat zou dan je antwoord zijn?

Mijn moeder zei niet eens een woord van troost en zei: “Ik heb mijn hele leven zo geleefd!!” In die tijd had ik wat troost nodig, maar ik kon niet reageren op de woorden van mijn moeder dat ze haar hele leven zo had geleefd.

Toch verwachtte ik troost / complimenten voor mijn hart, zeggende: “Ja, je werkt hard om voor oma te koken, je hebt het goed gedaan”, maar mijn moeder deed het niet. Dus zelfs nu, als ik aan die tijd denk, voel ik me een beetje verdrietig, en hoewel het toen vijf weken was, is de 18-jarige die ik toen was trots dat ik maaltijden voor mijn oma heb gekookt.

In die tijd ben ik, na het maken van twee batches kimchi, in Nederland begonnen met het maken van kimchi. Ik wilde het eten, maar ik kon het niet gemakkelijk kopen, dus ik had geen andere keuze dan het zelf te maken.

Een paar jaar geleden zei mijn Koreaanse vriendin (een goede kok) die terugkwam van een bezoek aan mijn huis dat ze de kimchi wilde eten die ik had gemaakt. Betekent dat dat mijn kimchi niet erg slecht zal zijn?

Voor mijn moeder heb ik nooit kimchi gemaakt.  Dit komt omdat ik leefde met de gedachte dat ingewikkeld koken voor mijn moeder vanzelfsprekend was. Dus als ik deze keer naar Korea ga, ben ik van plan om kimchi op mijn eigen manier te maken.

Het is echter misschien niet naar de smaak van mijn moeder, dus als ik het een beetje probeer en zegt dat ze het heerlijk vindt, kan ik het nog een keer maken voordat ik vertrek. Net zoals ik destijds bij mijn oma deed.

****************************

Bewaar het in Lock & Lock. Als je meer rode peperpoeder gebruikt, is de kleur mooi maar pittig. Dus ik heb minimaal gebruikt.